Deniz Gürzumar – Başa Sardım

Tozlu sayfalardan çıkan boşluk hissi
Çıktı yüreğim ağladı hep, dediler oldu bitti.
Bazı geçmiş an’larımsa dirilip koydu şimdi.
Açan her bi’tanemse soldu gitti.
Baskı vardı ağzım artık kapalı kaldı.
Savaşlardan kanlı kalkıp yaramı sardım.
Yalanlara, haklı haksız sana bıraktım
Çünkü bedava dağıttığı sevgini bana pahalı sattın.
Hayat denen malikanede mutfak işçisiyim.
Ben sadece hayallerine tutsak hiç biriyim.
Anlayın artık içimde onca şeyin bittiğini
Keyfimden değil beynim dursun diye içtiğimi…
Hep geçmişten beliren
Yalanlardan ben deliren
Burdaydılar evvelinden
Yoruldum boş sözlerinden.

Seyreyledim olanları
Kara bahtımdan beliren
Hiç sevmedim o anları
Başa sardım yeniden

Durmadım ve savaştım ben umarsızca
Çok anlatmak istesen de susarsın ya (sustum)
Hep bir mücadele içindeyim ve ciğerlerim soluksuz,
Ben hayat denen bu okyanusta geçmişimde boğuldum…
Kaybettim, burada kimi zamansa kendimi…
Yeniden ben olmak için bitirmeliyim kafamda derdimi…
Kanıma dokunur oldular ve söylenenler çoğaldıkça yandı beynim ama yalanlar her biri
Son seferde kartları var desteklerle,
Zamanım yok, keşkelerle geçirebilecek cümleler de yitti…
Dönüşü olmayan bir yoldayım ve son süratle gittim…
Frene basmadı bitirmeliyim, bittim…
Her yanımda tuzaklar
Hayatımda çok az kaldı nefes alacağım duraklar…
Her yanımda tuzak var
Değer verdiğim her bir kimse yaşayacak ben susarsam…