Rashness – Kaldırımlar

Sıkıntım kendimle, kendimle savaşıp durdum
Karışır hayatım, hayallerimden medet umdum
Kırıklığını buldum, kendime yeni bir serüven sundum
Beynimi hapsettim dedi ki orospuluk sende ben masumdum
Ne neşe ne bişe sadece endişe, kendimle binlerce sorunum var
Sorun kumar, sorun yok şans, mücadelem başlar derler son şans
Biterim ve düşer bedenim yere, sarılırım yine kelimelere
Kağıdın işlevi nice, istersen sar, istersen yaz
İstersem kış olur, istersem yaz, hangisi dertliyse o yöne gaz
Olamam asla köle, olmasa da param krala caz
Kazanmak bu benim için, kaybetmek sizlerin işi
Karışır kartlar, karışır mahallenin içi, ben sadece hiçim

Kırılır dev aynalarınız, yerle bir olur tüm dengeniz ahımız var
Yalnızız bak, düşersen yok kimse artık uslan
Yardım beklerken sen saldırırlar, güçsüzler güçlüyü kaldırırlar
Düşerken bedenim yere tek dostum çamurlar ve kaldırımlar

Kaldırımlar, kaldırımlar düşerken bedenim yere
Güçsüzler güçlüyü kaldırırlar, yardım beklerken sen saldırırlar
Kaldırımlar, kaldırımlar tek dostum çamurlar kaldırımlar
Kırılır dev aynalarınız, yerle bir olur tüm dengeniz ahımız var

Derdin ne benimle? Benim derdim kederimle
Kötü bir ressamım kaderi çizmek bu yeteneksizin aciz ellerinde
Kötüye sürükler yanındakini de olumsuz enerjim
Yaratır sinerji bilendim her şeye ölürüm gülemem ben her seferinde
Kafamın içinde binlerce soru ve sorunla yürürüm zoru başarmaksa ödülüm
Başarıp ölürüm yaşayamam yine mutlu son gönülüm nar
Bin parça böl, yiyip de doy, öldür ve göm
Bitsin şu ömürüm, beynimi kemiren seslere son diyipte söv
Belki de dipteyiz çıkışım yok, alırım nefesi zor
Yine de sınırsız mücadelem devam eder emin ol bir sebebi yok
Savaşın ne başı ne sonu pes etmek yok
Düştüm ve vurdunuz kalkınca s*ksem de ses etmek yok, artık yok oldunuz