Şam – 1984

Robot insanlar her yer, beyinler makineleşmiş
Yeni dünya, hapis düşünceler
Kapitalist mi yönetenler bu fanusu? Sanmıyorum
Piramitin en tepesinde Ra’nın gözü parlıyordu bana bakıp
En altındaydım bütün bu tuğlaların
Sırtımda koca bi’ dünya, düzlüğe uğramadım
Hep yokuştu çıkmam gereken yol özgürlük için
Sonra gözlerim açıldı kördüğüm gibiydi
Hiptonize tüm hayatım 6 yaşındaydım
Bütün benliğimi sistem acımadan bir mapusa attı
Silindi tüm doğrularımın içi bir tek
Altında asırlardır gizli yatan yanlışları kaldı
Adı bir tek doğrunun
Parasızlık korkusu
Şeytanın mektebi bitti
Kayıp yaşam olgusu
Diplomam koca evrende bi sığınak, yemek, su
Daha fazla boyun eğsem prangam altın olurdu

Hepsi kendim kalmak istediğim içindi bunların
S*kik mutluluğu mataryalizmle bir tutamadım
S*keyim sadeeti tek isteğim sadece huzur
Bazı günler güneşli bazı günler acı olur
Bu yol uzun adı hayat
Bi’ guccim yok
Yalın ayak yürürüm toprağa basarak
Bilirim ait olduğum yerdeyim şu an
Düşerken dalından yapraklar, eserken rüzgar
Esen kal dünya
Hepimizin yurdu gördüğün dağlar, okyanuslar, taşlar, çiçekler
Gece gökyüzünde yıldızlar bak parlar elinden tanrımın yaparken sanat

Dualar sana
Duvarlar kalıp
Yok et metropolu
İnsan kal
İnsan duygusuz olmaz
Duygusuz olma
Kurgu bu düzen
Robot toplumlar
Beyinler hipnoz
Yeni dünya 1984 m*rfin yüksek doz