Cem Adrian & Sena Şener – Yine Mi Yol

Kurumuş çiçekleri sulayan biri var
Hala… Hala…
Yıkanmış sokaklarda ayak izleri arıyor
Hala… Hala…
Yanmış fotoğraflar çerçevelerde
Hala… Hala…
Siyah kağıtlara siyah mektuplar yazıyor
Hala… Hala…

İnandım desem, yanıldım desem…
Düştüm desem, Kalktım desem…
Kırıldım desem, TUZ BUZ desem…
Kalbim desem…
Kalbim…

YİNE Mİ YOL… YİNE Mİ SON…
Kırık, dökük, delik, deşik o yorgun kalbime…

YİNE Mİ YOL… YİNE Mİ SON…
Yitik, bitik, sökük, dikik, yaralı kalbim…

Herkes nasıl yalnız
Kırgın ve inançsız
Karşımda karanlık
Hep yine mi yol

Bir filmin sonunda
Yanlış bir oyunda
Çıkmaz bir sokakta
Hep yine mi yol

Sesimi kimse duymuyor
Hiç kimse kurtaramıyor
Uçurumun dibinde
Yine mi yol

Kayboldum kimse bilmiyor
Uzanıp yetişemiyor
Düştüğün çukurda
Yine mi yol