KÖK$VL, GRKM, Asena & Metth – Karanlıktan Aydınlığa

Yıllar geçti üstünden
Ona rağmen çıkamadı üstümden bıraktığın parmak izi
Bu değildi hakettimiz bizim
Yanarken alev alev her atışında
Söndürdüm onu her gece ay ışığında
Buz gibi olana dek soğuttum onu
Duygularım öldü çünkü yoktu sonu (yok)
Kimseye güvenemem bu donuk kalple
Her olayın öncesinde sardım geri (dön)
Kimseyi sevemedim bu donuk kalple
Sanki bir vuruşla kırılacak gibi
Geri dönüşsüz, belki ölümsüz olacak kararsa gözümüz hani
Kimin hakkı bu? Sebebinin mi, başkasının mı? Bilemedim ki

Nefes çektim çektim boşa yine sönüp bittiğimde
Güneş battı gеce çöktü seni gömüp gittiğimde
Kürek çektim çektim boşa yine ölüp bittiğimde
Güneş battı gece çöktü beni öpüp gittiğinde

Karanlıktan aydınlığa geçtim
Uyuştu her yanım acılı bi süreçti
Piştim, olgunlaştım, doldum, taştım
Bıraksan beni bana, aştım
Her şeyin üzerinde bi noktada bıraktım oluruna
Olur mu ha ne dersin?

I keep gettin better but something don’t feel right
Oh its one of dem nights
I enjoy things but not so much (yeah)
Thinking when we were more than this closer than ever
Making people jealous
Shit it got me lonely
Got me thinking it was all me
This whole time, this whole time (uh)
Uh where did we go wrong tell me
Where did we, ya ya

Sokup elini söktün, kanlar içinde kaldım
Ah kalbim kabullenmedi yok sayılmayı
Yoksa değerlenmedi mi
Biçtiğin kefende kederlenmedim hiç (ya)
Alk*lü döktüm, filizlenmedi
Çakmağı çaktım, ateşlenmedi
Küllere üfle, yeter
Bak değilsem de iyiyim demeye üşenmedim (hiç)