Alya – İstanbul Düşüyor

Yorgun, kırık dökük
Hasarlı inan bana
Kalbim delik deşik
Her bir yeri yara
Boyundan büyük aşklara
Karıştığı için

Aramam sormam ben
Canımı acıtsa da
Sana son sözü söylemem
Bir işe yarasa da
Kıramam, dökemem
Tek bildiğim gitmek

Giriyor dört bir koldan ayrılık şehre
Kaldık aşkla gurur ateş hattında
İstanbul ilk kez bu yüzden düşüyor
İkimizin de yüreği işgal altında