Melis Karaduman & Canay Doğan – Yok

Ne mutlu ne de mutsuzum
Dokunsalar ağlarım haberleri yok
Ne tamım ben ne de eksik
Neyi ararım bilmem haberim yok

Birbiri ardına aynı sabahlar
Neyi tutsam hep elimde kalırlar
Başlamak için cesaret ettiğimde
Sarmaya başlar (beni) korkular
Yok yok yok çarem yok yok yok

Çarem yok çünkü bilmem neyim var
İçimde kendimle hep bi savaş var
Ne zaman başladı belli değil ki
Barışsam kendimle geçecek belki

Arafta kalmış bir ruhum ben
Nereye çekersen sürüklenirim
Arayışım son bulmaz
Ve kaybolur sefil bedenim