İdo Tatlıses – Kehanet

Gecelerin de tadı yok bu bir lanet
Hatırlatır bana seni bu virane
Kalır anıların olur efsane
Başrolü benim ama yok sahne

Gece beni darlıyor bir esaret
Aramaya gerekiyor cesaret
Olmasın ama sonumuz da felaket
Yazıldıysa bozulsun bu kehanet

Bulabildim yine bir yol ama hiç de gidesim yok
Gösteremedin bir yol bana kayıtlarımda yok
Artık unuturum zor bu ilk değil ne son
Geçiyor zaman ama bir de senelere sor

Girsen nafile gece uykularıma
Restore yok yıkılan duygularıma
Bilsen çok sakladım kuytularıma
Pandora gibi kutulara sıra sıra

Önümüzü görmeden
Bize göre değil sevmeler
Silip dünü özümüze dönmeden
Bize göre değil gitmeler

Gitsem yok olmaz yol bitmez
Sonsuzluk zor yine söz sende

Eksilen yok içimde bir senden
Eskiden zordu şimdi dümenden
Üzülüp iki güne tebessümlerden
Selam alıp yoluna devam edenden

Bir gecede yok öyle etmek beni alabora
Suçum unutmaksa seni götür beni karakola
Ne ilk ne de son yenileri gelir sıra sıra
Ne hikmetse boş gelir düşününce ara sıra