Kamufle – Düştün Gözümden

Açık ara b*ka batıyorum
Kendi mahkememde niye suçlu arıyorum?
Empatiyle düzeltmeye çalıştığım hatalarımı
kendi benliğimde savaşmakla yoruyorum
Düşüyorum gitgide gözümden
Eski heyecanını yitirmekte bugün bünyem
bir tarafı toparlasam diğer taraf dağılır
ama belli etmiyorum yoruldum şu üzüntümden
ah bi gülüp geçsem motivasyon kaynağıma dayalı kaybedişlerin
sorumlusudur kader denen dümeni bozuk düzen işte bu yüzden
düştün gözümden

Hislerim karmaşık duyguların mahkumu olmuş ben büyürken neden?
düştün gözümden
Bi’ cesaret kendimi kaptırıp ileri giderken son gücümle neden?
düştün gözümden

Düştün gözümden
Hiç yoktan hemde sakın ola bugün bana şefkat dilenme!
kafamdaki hikayeler netleşir durumda
toparlanmayı bekliyorlar şu en b*k dönemde
düzen güldürmediğinden bu patavatsız tavırlarım ürkütmesin len
üzgünmüyüm ben şu yüzsüzlüğümden
kendi hayat mücadelemi sürdürdüğümden
inan bezdim elinden olur olmaz olaylara dertlendiğinden
geçmişini unutmaya yeltendiğinden işte bu yüzden
düştün gözümden