Büyük Ev Ablukada – Yangın Akvaryum

Bi’ yangın çıktı
Bi’ yangın çıktı gitti içimden
Hem ağrım var, hem yarınlar
Üç tarafım denizlerle çevrili
Ama yüzüm duvara dönük
Huyum kurusun çiçekler gibi
Sağım solum sobe saklambaç

Hiç kolay değil
Saydım baktım yerle bir
Enkazlar çok fazla, kalkmazlar üstümüzden
İmdatsız bırakıldık, imdatsız bırakıldık
Kelimeler, erimeyen sahte buz gibi

Biz bu yüzyılın içindeyiz
Hep bahaneler, yok daha neler
Göğsümüz bile kafeste
Nefes alan çok, kurtuldum sanan geride kalıyo’
Korkma sönmez bu yangınlar

Baharım dilek tutabilsene hepimiz için
Bize söyleme, ne dilеrdin?

Göğün kuşağının beklenmedik büyüsünü
İlk defa gören insan yavrusunun yüzünü gördünüz mü?
Okyanuslar mı büyük?
Yanan perdeler mi?
Hatırlamakla unutmamak aynı şey mi?
Korkunun ecele faydası var
Korkma sönmez bu yangınlar

Yağ, yağ, yağmur
Yağ yavrum
Bu yeni bi’ akvaryum
Defansif bi’ dizayn

Dışardan bakınca içine atılcam gibi geliyo’
Öyle bi’ dibi var
Düşemem, düşemem
Bakarım anca, gücüme gidiyor

Kolumdan saatimi çıkardım daha demin
İstemsiz matemi ölçmek istemiyorum ki
Bilinmesin istiyorum, doğduğum yere pisliyorum
Sular bulanırken, aklıma ben saklanırım

Ateşlerde yansam
Sularda boğulsam