Rei 6 – Ah Canım Sevgilim

Saçların ıslanır
Ellerin bana bağlanır
Utanır söylemez
Diz çöküp sana yalvarır
Dudakların bana nasılda yakınken öyle
Bu rüyadan biri beni uyandırır

Saatler geçmiyor
Bu rüzgar artık esmiyor
Bana senden kalan
Hatıralarda yetmiyor
Ellerim üşüyor, fotoğraflar konuşmuyor
Bu zalim dünyada, hiçbir şey beni ısıtmıyor

Bir sahne kurmuşum
Kadıköy’de buluşmuşum
Seninle ağlayıp saatlerce konuşmuşum
Verdiğim sözleri birer birer unutmuşum
Üzgünüm sevgilim düşlerimle savrulmuşum

Bu dağ bu karları
Nasıl taşır anlamadım
Ben bir kez vuruldum
Bir daha hiç kalkamadım
Sevmeyi denedim
Afalladım afalladım
Denedim olmadı hiç kimseye inanmadım

Ah canım sevgilim
Derin bir okyanustayım
Hiç kimse gelmiyor, bırak beni konuşayım
En azından bugün bugün de sonbahardayım
Soracak olursan ben şimdi uzaklardayım

Ben sana gel dedim
İçimde kaybolan Papatyalardı gözlerin
Eski bir radyodan çalan şarkıyı dinledim
Hayatı kahrolan gibi
Gururu ayaklar altına alınmış biri gibi