Rota & Yener Çevik – Tek Kişi

Benim üstüm dert
başım dert
aşım dert
göremezsin net
bakarsan görürsün
bak bilet
jiletle kesilmiş kollarımın üstünde yazıyor ismi
ruhumda bi’ ton yara var
tanıyor musun sen bu cismi
ismi lazım değil
çektiklerim de benim rap’e teslim
bir de boş koydum, can sıkanla muhatapı kestim
picasso’dan daha pahalı artık bende gördüğün bu resmim
bi’ eşime, bi’ anama, bi’ babama ruhum teslim
şimdi kara çocuk döktüğü terleri topluyor
her gün göğe selam
gökyüzünü kokluyorum
bir de korkmuyorum artık travmalarımdan eskisi gibi
yener aga’da bi’ şey değişmedi
hala kendisi eskisi gibi
estirecek rüzgar sağdan sola elbet lodosu
yener aga’nın arkasında koskoca sokak korosu
işin doğrusu kafanın estiği yere yürüyeceksin
varsaydığını yoksayacaksın, bak sen o zaman güleceksin

Bugün yine kendimden geçmişim
kalmışım tek kişi
tek kişi
valizi toplayıp gitmişim
tek kişi

Faça dolu kalp
yapıyor panik atak
yokuş ve sırat’a alışık pratik ayak
sorulur hesaplar her bi’ dakikadan
artık ezberimde tüm bu patikalar
basit denildi, bu dene bi’ basit mi
nasip kalp alev aldı
ciğerim asitli
günahsızmış hepsi, ne garipmiş
diyorum şimdi kapı orda has*ktir
çektim oldum pert
mic’tan aktı ter
bu bilet cehennem için tek yön, tek sefer
düştüysen kalk, yorulma felsefem
yılın on iki ayında içimde zelzele
pusulasızım, ne kötü ne doğru
çıkarı için yanımda olansa defoldu
bu rota’nın değil, bulut’un sendromu
umarım bi’ gün ikisi de beni terk eder
yak dönsün
çek sönsün
ne kadar dost o kadar nankörlük
dörtlük dörtlük yaptığım şey verse’üm
değil düşmanlar kankan g*ttür
şunu çek dönsün
yak ki sönsün
gözümü görme diye taktığım gözlük
sesimi duy diye yakılır her sözcük
sözlük dolu içim, içim hep çöplük
ben ümitleri yok etmem o katilin işi
sonsuza dek buralarda bu şairin izi
tek başına bi’ bankta hala tek kişi
shakespeare’in kalbi farkında her bir şey’in