Cem Adrian – Zaman

Beni bırak beni düşünme
Her şey geçer günü gelince
Son yaprağım yere düşünce
Geçecek geçecek geçecek geçecek

Bizi bırak bizi düşünme
Aşk ölüyor sözler bitince
O bize sırtını dönünce
Bitecek bitecek bitecek

Sen nasıl da gidiyorsun çiçekleri eziyorsun
Şimdi birer birer yıldızlarım sönecek sönecek sönecek
Ama nasıl da gidiyorsun beni karanlığa itiyorsun bizi
Yüzümdeki aydınlığı çalıp kalbimde karanlık bir harabe bırakıp

Zaman… zaman zaman zaman
Ucu keskin bir bıçak gibi batıyor
Göğsümün tam ortasından deşiyor
Sana dair ne varsa kanatıp

Zaman… zaman zaman zaman
Öldürmeyen bir silah gibi vuruyor
Önümde diz çöktürüp acımasız
Canımı öyle bir fena yakıyor

Zaman… zaman zaman zaman
Kanatlarımı sırtımdan ayırıp
Umudumu bedeninden haince sıyırıp
Yalanlarla dolanlarla paramparça

Zaman… zaman zaman zaman
Ah nasıl da geçiyor
Üzerime basa ağır ağır
Seni benden çala çala bağır çağır