Rope – Neyse

Yeniden kaybedemem gökyüzümü
Madem bana gülemiyorsun yalnızlığa dön yüzünü
Ne garip bugünler de boşa harcadık ömrümüzü
Seninle kopamadığımız için biz hep kördüğümüz

Tek istediğim gözlerimin seni gördüğü bir manzara
Bu derde şahit oldu bir kadehle şu Ankara
Aylardır uyuyorsun ne sesin var ne görüntün
Lütfen uyan çünkü dayanamıyorum bu anlara

Almıştım haberlerini hayatından bıkmışsın
Gerçekleşmeyen hayalleri gardrobuna tıkmışsın
Aylardır söyleyecek çok bi şeyim yoktu çünkü
Hayal ettiğimiz o evden başkasıyla çıkmışsın

Yine de mutsuzluğuna şahit olmuş o sokaklar
Simsiyah olmuş şimdi boyadığımız kozalaklar
Sen beni düşkün biri sandın belki o günlerde
Sadece sevdiğim için yenilmiştim o zaman

Değişmişsin sen de benim kadar yanmışsın
Yıllar alıp durmuş tek başına kalmışsın
O kadar yol yürüyüp yalnızlığa varmışsın
Herkesi benim kadar çok sevecek sanmışsın

Neyse sanırım dileklerimiz imkansız
Güzel şeyler anlatamam kötü kalpli bir insansın
Değişmenide beklemiyorum değişme hiç
Sanırım ben de kötüyüm haketmedim bir şansı

Ben aşkı sende sen huzru bende bulamadın
O kadar vaktin varken neden 5 dakika bile duramadın
Bilirsin yalnızlığa giden yol hiç bi zaman tekin değil
Ne garip birini sevdim o sevdiğinden emin değil

İyi günümde olma çünkü zor günümde yoktun
Yanına gelmemiştim çünkü yanlış anlamandan korktum
Resimlerde kalmalısın sanırım orada daha güzelsin
Nasıl böyle yıkılabildin tüm herkesten çoktun

Elbet bir gün denk geliriz bir kahvenin hatrına
Bunca zaman geçmiş nasıl dayanabildim kahrına
Yaşadığımız güzel günler hiç gelmiyor aklıma
Biriktirdiğim hayallerimi bir çuvalda yaktılar