Sehabe & Cem Çınar – Karanlıklar Güzeli

Bir şey söylicem
Sonra da gidicem
Karda donmak üzeresin
Uyumak tatlı geliyor ama
Sen, öldüğünün farkında değilsin

Yüzümü saçlarınla uyut
Beni nefesinle doyur
Eğer sen varsan derin gelmez düştüğüm bu kuyu
Sarılmak ne güzel bize dokunmamak yasak
Dudaklarınla kapışan gözlerin bilhassa
Vurdu beni düştüm durdum ama
Gözleri kapatsam da kurtulamam
Eminim ki karanlık ruhunun içi
Parçalara ayrıldık bütün olmak için

Ruhum değil tekin, bir gün anlatırım peki
Rol bu sonuçta deyip etkilenmemem gerekir
Gerçek mi?
Değil
Rüya mı?
Değil
Farklı dünyaların insanıysak o dünyaya geleyim
Kaçamadık yağmura vurulduk
Kalmamıştı umudun umudu

Kendince dertlerin var eminim yoruldun
“Bu şehirden gideceğim.” Dedin de gitmesen olur mu?

Senin kalbini kırmışlar
Yarım bırakmışlar
Yalan söylemişler
Karanlıklar güzeli

Uykunu bölmüşler
Güvenini kırmışlar
Karanlıklar güzeli
Sen söylemeden anladım

Denizden yükseldik ama bende düştü rakım
Bir bardak hüzün
Bir bardak rakı
Birazcık yüzün diyorum, birazcık yakın
Güzelim birazcık yakın
Herkesin bir kusuru vardır seninki ben olayım
Dudağının altında ben olayım
İstemezsen beter olayım
Geceme karış boynuna ter olayım

Kalp atmasa da yenik
Umut (Huzur) bekler hep masada beni
Mutluluk heyecanın olmasına denir
Önce saçlarını uyutucam sonra sıra senin