Termo & Cem Adrian – Gel

Kayboldum yollarda
Yürürüm o uçurumda
Yürеğim vurgunlarda
Küçülür tutundukça

Beni yok yere mahvеttin
Sanırım değil umrunda
Bi’ özür dile bulduğunda
Geberirdim uğrunda

Bilemezdim o günler ben
Nasıl mutluydum senle
Nasıl mutluyduk sevinip durduk
Yazımız buymuş derken
Hayat almış seni benden
Sanırım zor geri gelmen
Çalınan sen deliren ben

Gel
Kalbimde güller biter
Belki de her şey geçer
Tüm çocuklar gülümser
Yeter ki gel
Tüm savaşlar da biter
Açar yine rengarenk içimdeki çiçekler

Kalbine göm gel beni hapset
Yağmur dolu gökyüzü kasvet
Her şeyimi bitirdi bu hasret
İkinci bi’ şansın yok hadi dans et

Gülümseyemem hayır sevemem
Yaralandım küçük bi’ çocukken
İzler durur hisler ölürken
Hiç istemem aklıma gelme uyurken