Zakkum & Kasap – Arsenik

İçimde bi’ şeyler kırıldı
Yalınayak gezme öyle
Batar

Bi’ çekiçtir ayrılık
Çiviyi tam kalbine çakar

Ölmüşsündür ama
Kalp inat eder atar
Atar

Hayat “görüldü” attı
Biz cevap bekledik
Sen eksi ben mutluluk
Ne kahpe matematik

Ayrılık karadelik
Bi’ daha görüşmedik
Söyle kaç can aldı
Dudağındaki arsenik

Söyle kaç can aldı dudağındaki arsenik
Uyuşturan dudaklarda saklıdır anestezik
Bi’ gün tutukluk yapar mı kalbimizdeki tetik
Hangi birimiz depresifiz
Hangimiz manik
Çukurdayım
Bu muydu benim payım
Ellerim hep kan revan ve derine kazmaktayım
Onca çiçek varken öldüren zakkumdayım
Yoktu şikayetim kendim ettim enkazdayım

Kalbimi parçalayıp kanatırdın sen beni sevince
Kadife eldiven içinde saklardın bir pençe
Bizi bağlayan şey mi kilidi bozuk bir kelepçe
Buldun değil mi anahtarı iş işten geçince
Kan
Kendi tuzağına kan
Korkmam uçurumdan çünkü öğrenmiştim düşmesini
Bak
Hiç olmadım tutsak
Giremezsin bu kalbe
Değiştirdim şifresini

Bıçak gibiydi sevgin
Sorma kan revan niye
Sen bi’ ölüm doğurdun
Emzirdin bile bile

Sanki s*yundun da
Şehri üstüne geçirdin
Hatırlatır sokaklar
Bi’ zamanlar benimdin