Tekir – Yolumdan Ettin

Elini vicdanına koy desem elin boş kalır
Sığındım insafına düşünce girdabına
Serilmedin bağrıma, öfkeyle yerin boş kalır
Kırıldım inkarına; sorunca eller

Gündüz günü düne bağlar
Gece yana dönüp ağlar yürek
Yara bere canda
Göremem önünü kandan
Ahım
Büyüttüğüm gülün kast ettiği güze
Düşündüğüm düşün katlettiği düşe

Gücenmişim yara
İlkin güvendiğim dağlar yıkık
Çekeceğin daha var
A benim canevim, davam
Yazık
Elin sana söylediği üçten beşe
Benim sana beslediğim içten içe

Gayrı yad elsin
Kalbin uzak, gönlün davetsiz
Sana yaban eller tuzak canım; koruman eksik
Şimdi acılar etsin tutup benim kolumdan eşlik!
Beni yarı yolda bırakmadın; yolumdan ettin