İsmail YK – Gel Yare

Adıma koymuşlar bir deli budala
Ne kadar sevdiysem boşuna boşuna
İçim içimden geçmiş içsem de ne fayda
Tanımadım kendimi aynada aynada

Sözlerin bal gibi tatlı kalemdi
Şimdi ne oldu bize söyle efendi
Hani bizi yazar söylerdin
Demek ki hepsi de birden silindi

Aldığım ilaçlar fayda etmiyor
Sen lazımsın bana

Gel yare yare yare bul derdime bi çare
Gel yare yare yare etme beni kepaze
Ben böyle miydim böyle değildim
Senden sonra oldum
Acılar nedir bilmezdim
Senden sonra oldum

Hastayım hasta
Eskisinden daha hasta
Beni senden aldılar
Yüreğimi dağıttılar
Bir gelsen yanıma
Gözlerimin yaşına
Allah’ın aşkına
Kurtar beni buralardan

Mızrabım vurdu tellere
Yarim düştü bak dillere
Kendi bilmez dinler durur
Oysa söyleyen kahrolur
Gözler yaşlı kederle
Derman kalmadı bende
İsyanlar ettim bittim
Can yok oldu bedende
Ağlayan yüreğimle
Kurşun yemiş gönlümle
Hislerimle sevgimle
Sevdim en derin yerinde
Günahım buysa affet
Seviyorsan sen de hisset
Ölüyorum uğruna haney
Bekletme gel yâre
Gel yare