Ezhel – Geceler

Kırmızı fren, kırmızı b*ra
Hırlısı hem hırsızı bir arada
Kırmışım ben fıttırırken
“Geceler daha acımasız gündüzden.” der Gencebay
Geceleğin hem dert, hem iş, hem eğ-eğlence var
Duygularım karmakarışık uyanırım uykularımdan
Uyuyamamak mı? Ki geceleri gece yapan buydu kanımca
Takılırım şehrimin kuytularında
Her yerde değişik huylu kadınlar, huysuz adamlar, şuursuz adımlar
Dolaşırım beynimin uydularında
Kulağını aç ve de duy bu yarından
Önceki saat ganja ve kağıt
Tüm gece dar hazır
Bitmemiş daha gece işlerim var
İzbelik sarmış şehrini bak
Kendine espri yap, fazla iç geçmişi an
Elimde hiçbir şey yok çünkü hiçbi’ şey var
Karanlıklardan doğar aydınlıklar

Esr*rın da etkisiyle ışık daha parlak
Çekilir nefesler
Karanlıktan yolum, yönüm, yıldızlar ve sesler
Ay güneşten daha güzel

Geceler geceler, kafamın peşindeyken
Yaşarım neyim neysem
Geceler geceler, istemem yarın olsun
Olsun geceler dolsun yine

Kızmışım ben, kızmışım bi’ daha
Hırslıyım kaybettiğim şeyler hala beynimin bir kenarında
Bir bar taburesi üstünde, 2Pac’ın öldüğü yaşta
Bunalım döngüsü başlar, bunalıp döktüğün yaşlar
Geceler hepsinin özü, bebeler gezer her şehrin idolü
Ezhel her meselen yaşamak ise
Kaçarak yaşamak niye? Yaşamak şatafat gibi
Yaşamak aramak bi’ şey, aramak savaşmak için
Başarmak kafanda biter bu yazarak anlatılmaz
Geceler akla sığmaz, olurum yarasa
Olurum tam bir vampir
Alacakaranlığa yaparım bungee jumping
Gecem siyahi daha iyi
Ne olabilir ki Rap: fon müziğiyken hayatımın hep
Gecelerdeyim son günüme dek
Son güne denk gelecek gece bekçisi Ezhel hep