Sehabe – Yak Denizi

Gün ola yağmur olur aratır beni
Bir bulut dudağını kanatır gelip
Gözlerime bakarak bittiğini söylersin
Kırılır ağaçlar dökülür deniz

Düşündükçe düşün
Hafızamı zorlayan olmayan gülüşün
Bilmezsin unuttumu olmayanlar üşür
Sanırım bekliyorum olmayan dönüşü

Sende başlayan cümlenin hecesindeyimler
Uyandığım son sabahın gecesindeyim ben
Üzülmüş gibi yaptığına kanmış gibi baktım ama
Okyanusta bir kaç damla gözyaşım değil dert

Unutmak yetmez abart beni sil
Gözlerin emaneti Akdeniz’in
Hatırlatacak sana beni
Beni yaktığın gibi yak denizi