Öykü Gürman – Düşün Beni

Düşün beni ayrılsa da yollar
Düşün beni geçse bile yıllar
Düşün beni
Zalimin zulmüyle
Kağıt kaleme tapana kadar
Sen de böyle yanana kadar

Son bir kez
Açıp eski satırları oku
Aşkı ve Kendini kaybettiğin o koku
Sadece bu tende
Rastladın mı dengine dengine

Sustuğum
Cümleler içinde haykırışım
Belki de
Bizi bulmaya çalıştığın o tende
Geçmiyorsa söz kalbine kalbine

Düşün beni
Zalimin zulmüyle
Kağıt kaleme tapana kadar
Sende böyle yanana kadar

Yazar bizi tarih yazar elbet
Unutulur sanma sakın bu ihanet
Kederi ey unutmak zor olur elbet
Gönül sabret gönül sabret

Ellerimden ellerini çek hadi unut beni
Deseler sevgi yoktu göster şahit beni
Etme şair etme yazar sadece avut beni
Çok denedim olmadı hiç nolur sen unut beni
Of!