Ozbi – Popüler Fetiş

Bu gidişe belayı say!
Bu gidişe dur de, cezayı kay
Bu bitişik işi kırışana para peşin
Sorumlu ol, tut ve yahut al!
Öl ya da kal yani, böl ya da sal
Dağıt nefes al bak mafya yasal, sıkma masal bana!
Ben fişli bi serseri yok ki kasam benim
Bu işin sağında solunda durmak yok, durmak yok!
Fakir ve zengin arası uçuruma atılan nesil
Susmak yok!
Gerçek kokan herkes bu düzenin fitilini ateşler
Hadi ateşlen, hadi yetiş gel, kurtul popüler fetişten
Zor zor işler görüyorum hisler yok,
Boş kafalarda bir şöhret var ve gerçeği görmeyen ahmaklar
Bol bol işlev yok ama söylev çok,
Boş kafalarda boyutlar var bir de onları izleyen ahmaklar

Ben bir serseri mayın!
Dokunanı yakar, sakınana batar, okuyana kadar
Gelir mi serseri tadı?
Boğazını yakar, yüreğine batar, herkes kaçar

Bırak bu işleri
Len ben hep aynıyım değişmedim.
Sadece aşk olan adı istedim
Bazısı bekledi rap’e küsmemi
Devletler beni fişledi, vazgeçmedim asla küfredip
Ödlekler korktu ve kişnedi, eşekler yaşar mı hisleri?
Zaten
Enine boyuna konuşalım
İşi gücü bırak hadi, fiyatına göre seçilen o dünya görüşünün içine s*çacak olan bu adama bak!
Yani
Bir gülüşü, bir öpüşü sev!
Bir dövüşe girişene verilen ödev!
Yani
Dönüşümü düşünene dev ve görüşüne güvenene uzatılan el
Layn!
İçinde biriken o dertleri silkele dök sokağa
Yapıyor ama, taklit olduğunun farkında değil bak her papağan
Sana hava atan o geveze kuşa takılı kaldı aklın!
Yat dedi yattın, sat dedi sattın, bak dedi baktın, kork dedi kaçtın
Layn!
Sebebin ne, giderin ne, ederin ne, kelimen ne?
Konuş ve ruhunu yansıt yüreğinle
Ciğerinden bir nefes, kırıyor dalakta kafes,
Bu gönül sokaktaki bir ses, yani şehrin serseri şairi