Server Uraz ft. Anıl Piyancı – İçine At

Yaşam bi’ tablo gibi, çiziyorum Pablo gibi (‘casso)
Çiziyorum Pablo gibi (‘cobar) aramayın narkotiği
Oluşturup algoritm, diziyorum armonimi
Hakkımda konuşan onlarca insanın önünden geçerim Lambo gibi
Atarım içime, sıkarım yumruğumu (Bu Server Uraz)
Söylemem kimseye duvara vurduğumu
Susarım, söylemem uçurum kenarında durduğumu
Her gece yeni bi’ suikast planı kurduğumu
Açılır yaralar, konu şu para, konuşur para
O pahalı parfümlü gömleğin içinde kokuşur yalan
Bu hayat çıkardı elimin üstünde seksen beş derece yokuşu bana
Hiçbiri dokunmaz hain bi’ köpek oluşun kadar
Bur’dayım kapamak için ne kaldıysa eksik olan
İçime atamam, susamam, çok net bi’ derdim var; peşin o da
Ay! Pastadan pay! Ne sandın, sadece senin mi cebin dolar?
Alacak payını Epidemik, alacak payını Yeşil Oda!

İçine at, at, at, at, at
Nereye dek bu? Ölene dek mi?

Kapatıp gözümü güzel bi’ şeyler düşlüyordum
Karşıma döküldü anılar, ruhum düştü yorgun
Bazen güçlü durdum ama yine de bu baskıdan ürküyordum
Hiç gülmüyordu hayat, yüzümüze bakıyor ve gülmüyordu
İçimize düşüyo’du kurtlar
Belki yerimizi biliyo’du bunlar
Kim kiminle takılıyo’ bur’da
Şu anda beynimin içinde paranoyak bi’ tur var
İstesen de yerinde durmaz
İstemezdin yerimde olmak
Sanırım inceden inceden delirmek üzereyim
Bi’ türlü sokamam kendimi düzene-müzene
Bi’ şekil düzeleyim
Hakkımda konuşur bi’çoğu ileri geri
Bak kafamı çözemeyin
Bana da andırır körebeyi
Bana ne yaşa bu köleliği