Patron – Manzaralar

Yaralar seni manzaralar, kazılır adın ranzalara
Hayat harcar adam, saramıyorum geriye zamanı
Tabancalar amcalara, ölüm canavar canavar
Zulüm hep can atar, saramıyorum geriye zamanı

Manzaralar içinde yansa adam haberin olmaz ağa
Bu yol komada, kaderim sollamada kaderi sorma daha
Bu ne ilk ne de son basamak
Gece kollarında gecekonduların
Gece sorgularında gece korkuları
Akar yollar, bana sorma.
Yavaş olmam, karakollar benim!
Sonunda yerimde tekim ve belimde elim
Düşmüştüm başarının evvelinden geri
Yeniden dedim, eledin insan edinmeyi
Misafirin biri gibi insaf edinmeyi
Düşünce birden hata yollarına, muhabbetine, anasonlarına
Kazanmasa da asası hep masada kasası tek sigara dal, o da haksızlığa
Çünkü saramıyorum ne zamanı ne yaramı
Paranın ne önemi var o kara hayatın bir yarası
Artık aramıyorum sebebi, yaşamak için yapıyoruz yaşıyor numarası
Güzel manzaralar hafıza yarası, karanlık dünyanın bir diğer yarısı
Bitmeyen ölümler yazılır taş tabelaya
O bir mezar taşı yetmez ona bir çocuğun parası

Yaralar seni manzaralar, kazılır adın ranzalara
Hayat harcar adam, saramıyorum geriye zamanı
Tabancalar amcalara, ölüm canavar canavar
Zulüm hep can atar, saramıyorum geriye zamanı

Değişen şeritler, istasyonlar
Senelere galip o, her şey noksan
Hafızanda yine piksel piksel piksel piksel
İlkler sonlar, hiç sen sorma
Başımda bela var gece gece gece
Kavgaysa varım bak teke teke tek.. (Brrrrap!)
Feleğin kemiği çok demedi deme bana bak kendini bir çek et oğlum!
Bu manzarada, duman havada
Ayak kara, kefen tavada, dişimi tel gibi sar
Etime kan gibi yar bu manzaralar

Yaralar seni manzaralar, kazılır adın ranzalara
Hayat harcar adam, saramıyorum geriye zamanı
Tabancalar amcalara, ölüm canavar canavar
Zulüm hep can atar, saramıyorum geriye zamanı

YİNE BAŞIM BELA (BAŞIM BELA)
SOKAK YAPAR FENA (İSYAN!)
GELECEĞİM KARA, DÜŞECEĞİM DARA
HAYALİMİN PEŞİ, TERS KELEPÇEYİM (ANAM AFFET)
YİNE HEDEFTEYİM, BÜTÜN HATA BENİM