Pınar Süer ft. Heijan – Anne

Hayat canını yakar gerçekleri gördüğünde
Kafam hep bi’ dünya sigaram döndüğünden
Kızma nolur anne, bakma güldüğüme
Ben gülerken ağlıyorum bugün bayağı içtim de
Nedense bilmiyorum sen gidince değiştim
Tutunucak bi’ dalım yoktu kadehlerle sevistim
Ben her gecenin sabahında evin yolunu tutarken
Yolumu gözleyen sen pencerende değilsin
Belki delirdim ve belki rüya gördüklerim
Nolur uzaklaşma usulca seyredeyim
Yüzünü unutur hale geldim gitme nolur
Bırakma beni bu halde anne kendimi katlederim
Çocukluğumu dilencilere verdim
Hayallerimi, umutlarımı kapıda bekleyen polislere
Ve defalarca düştüm ellerimde kelepçeyle
Kapına mülteci misali geldiğim gecelerim var anne

Camlar düştü yerlere
Elim elim kan içinde
Yanıma gel yanıma anne
İki yanımda iki polis
Ellerim kelepçede
Beni bul beni bul anne

Yıllar oldu aynı sahne farklı insanlar
Değişen hiçbir şey yok hayatımda mutlu sanıyorlar
Bi’ gülsem ağlatıyorlar anne anlamıyorlar
Bi’ bam telim var bi’ yaram dokundukça kanatıyorlar
Sus bırak da seyredeyim gözlerini
Sevgine hasret büyüdüm sindiremedim özlemini
Dur nolur uzaklaşma benden
Rüya da olsa sarıl son kez öyle git bu evden
Zamanla geçer diyenleri görüyorum aklım almıyor
Bu öyle böyle bi’ şey değil onsuz olmuyor
Lan giden annem! Güneş doğmuyor
Sanki ateşe verdiler yüreğimi dilim dönmüyor
O gözlerini kıstığında bahar gelirdi
Bi’ damla yaş düşse yanaklarına dertten erirdi
Benimki k*çı kırık bir aş*fteye yazılmış bi’ şarkı değil
Yer yüzünde kanatsız bir melek gibi