Buray – Sen Hala Sokağımda

İçimde aşk kaldı hüzünle yaşlandım
Bana dönme ihtimaline telaşlandım
Gözümde yaş kaldı kederle dolaştım
Beni sevme ihtimaline fenalaştım

Biraz alacalı gece karanlığa bürünmece
Yastığa gömülmece oynuyorum
Biraz alacalı başım karanlıklar arkadaşım
Sarılmışım hayaline ağlıyorum

Sen hala sokağımda Uzanıp yatağımda
Gönlümün batağında Saplanıp kaldın
Sen hala sokağımda Uzanıp yatağımda
Benim en uzağımda Hem yanımdasın

Hani derler bekle bekle
Bir gün yok olur içinden
Acıları ekle ekle
Belki devrilirim üsten
Korkarım olmuyor sen yokken
Her şeyinle gel yeniden
Ya da git evimden