Deniz Gürzumar – Kara Kediler

Hiç bir zaman değildik masal diyarında
Yaşarım sadece kendimi gecenin siyahında
Farkım yok dedim herkese senelik kiracıyla
Ama sizler harcadınız beni durmadan geberik bir anımda
Sıkıldım artık oynadığım onca kumarlardan
İstemim harici tepemde dolanan dumanlardan
Sevgisi nefreti sahteden hallice suratlardan
Gösteri bazlı yok yere edilen dualardan
Duvarlardan atlayıp her yere yuvarlanmak
İsterim yırtmak kurallardan
Neden olsun ki durağanlaşmak
Kulak asmaktan bıktım boş boş laflarınızdan
Kurduğunuz o saflarınızdan
Ben kendim tek tastamamım lan

Yollarıma çıkmayın ha yeniden
Gelmeyin de hiç bir zaman geriden
Açtığınız yara fazla derinden
Keşke tutmaz olsaydınız elimden

Beynimden gitmediler
Yok olsunlar artık bir yalnızlık kalsın bana
Yeter ki bitsin bu kara kediler

Düne bakmaktan yoruldum artık saplanmaktan
Boş beleş insanlara yok yere katlanmaktan
Bıkmadınız ar damarlarınızı çatlatmaktan
Arkadan arkaya hep birbirinizi satmaklardan
Kana karışan zehrin arasından
Biranın kasasından, rakının masasından
Adamın kabasından, ülkenin yasasından
Birinin anasından, diğerinin babasından
Anlarlar çok, hangi birine sorsan yapmazlar rol
Yaradana sığınıp Allah’tan korkmazlar bunlarda hep var sansasyon
Bitmez tansiyon