Ahmet Enes – Sendeyim

Belki sen hiç bilmeyeceksin içimden geçenleri
Üzülme silinmeyecek bu aşkın izleri

Sorma, boş ver beni anlama

Kaç kere içime gömüp, öldürdüm kendimi
Hiç mi bulunmaz aşkın en saf, temiz hali
Yok mu senin insafın, söyle nerede hani
Verdiğin, ettiğin aşkının yemini

Aklımın içine seni kor yapıp da attım
Aynaları kendimden uzakta bıraktım
Nerede benim o güzel, kirlenmemiş aklım
Sendeyim, halsizim, yılgın şu hayatım

Ah hicran oldu dört yanım
Ben kendimle baş başa kalmışım