Allame ft. Neşet Ertaş – Söyle

Söyle, neye döndün böyle?
Haydi söyle, neye döndün böyle?
Heh?

Çile, her gün çek çile
Ne için var oldun emin değilsin bile
Bu derdin saçlarından urgan ettin ellerinle
Ki bilinmezlik meyve verdi emin olman ile
Amanın gözüne mil çekemez gerçek
Sırtında pençe hissedersin acıyı er geç ışıkların sönünce
Kendinden mesul ol ve dert çek gerektiğince
Aynayla buluş, tanış yeter boynun kıldan ince
Söz benden üstün derinlerde saklı kahır
Manası sözden öte gizemli bir örümcek ağı
Beynin usta oldu kelamlarına ellerin çırağı
Gidenler gitmemiş henüz bağrında yanar dağın
Ben de deha sanardım beni 18 yaşımda
Tek benim başımdan geçer sandım en başında
Kızgınlığım bilememekti yazdığım hışımla
Yıllar görevlidir arttırarak gününe dert taşırlar

Söyle, neye döndün böyle?
Söyle çünkü söylenecek çok şeyin var söyle
Narin boynun eğik iken dik durulmaz öyle
Söyle çünkü bir kez dinlemek zorunda söyle

Söyle nedir iyi niyetin ölçüsü
Haksızlığın ayyukası biçimsiz kalbur üstüsün
Namerde kurşun olur bir çift sözüm ömür törpüsü
Bu sahip olduğum ifadelerden en güçlüsü
Köylerden kasabalardan dert getirir ilham perisi
Sense en verimli çağındaki bir saray şairisin
Mevzu bahis istemekten mütevellit esir
Olduğun şeyler istiyor hep şu k*hpe nefis
İçin mağrur silik suretin Karun
İhanet için insan olmak başta gelen kanun
Yüreğin taarruzda sinsi olman makul
O vakit benle değil kendi şeytanınla bağ kur
Derinleştiğinde anlam kazanacak kelam
Hiç unutmazsın bilmek için bulaşmışsa üstüne kan
Ne çeşit dertlere gark ettin beni zalim hayat
Arif ol marifetle dolsun hicvin hüzne bakar