Asi Styla – Başardım

Sen de büyüdün artık dostum, geleceğe geçmişin ışık olsun
Kış gününde kerpiç evde başladı tek sırdaşındı mikrofonun
Haykırdın dinledi yıllarca kin soludun nefret kustun
Sonunda başardın adam oldun doldur kadehini havan olsun

Ölürken gelmediler seninle gülmediler
Yeniden doğdun sen ondan bu övgüler
Neden hep böyleler neden hep kalleşler
Neden hep yüzsüzler?

İyidin yine baban var onunla bir sürü anın var
Şimdi de büyüdün paran var 8 Eylül’de bi yaran var
Şimdi o adam yok mezar var arada bi dertleş o anlar
Unutma yukarda duyan var sen bu değilsin neyin var

Yıllar geçerken acımaz dur
Babana benzemen bence onur
Yalanı sevmemen güzel bir huy
Birini severdin unutma dur

Çocuktum büyüdüm ben
Tutardın annem elimden
O çocuk büyüdü bak nasıl yürüdü
Gurur duy başardım ben

Zaman her şeyden muaftır
Takdire şayan olandır
Zehri içinde durupta ölmeyen
Akrep, yılan ve çıyandır

Onun için her şeyi terkedip okulu bırakmadın mı anlat be adam
Kariyer peşinde koşmadın amma çalışkandın sen tabi o zaman
Bir tek aşk’a düştüğünde takdir almamıştın sen hiç unutmam
Sakalı bırak tüy yoktu yüzünde aynaya bak kendini tanıman