Aspova – Nefes Alamam

Nasıl bir yara bu geçmez mi?
Elimde olsa keşke bu kaderi seçmezdim
Bu nasıl bir denk düşmezlik?
Bileydim hayatın hız sınırını geçmezdim

Galiba yakamda derdin eli
Gözünü aç kapa otuza daya merdiveni
Bir işe yaramıyor n’apcaz direnip?
Boşver, siktir et bu şehri gel gidelim

Buraya kadar, kanayamam artık
Yapıştı yakama, buraya kadar
Kaçamam asla yine yakalar
Son nefesini ver, buraya kadar

Nefes alamam, boğazıma kadar dolu
Yük dolu, kül dolu iç yarası
Bu kez yaramaz, ilaçlar ama
Sonun ölüm dostum o yüzden iç yarasın

Karanlık ev, bu sokak, bütün gezegen
Ateş yak, ateş yak eskimiş seneler
Zaman ilaç dediler ne gelir elimden?
Işıksızım bir şık seçtim inanıp derinden

Umurumda mı sandın dünya oynasın yerinden
Kıyamet kopsun severim erinmem
Ölümden değil korkum gittiğimde yenilmen
O gün cevap bulursun öpmek yarayı geçirmez