Ati242 – Değişmene Rağmen

Çocuktum, çarptın beni en masum anda
Bağladın, mühürledin kalbine zamanla (Ba-ba-ba-ba)
Afalladım, yüzüme rüzgârın esti
Fırtınaydım, günden güne ehlileştim (Ba-ba-ba-ba)
Geldin ve zannettim artık hepsi geçti
Pırlanta kalbin kırıldı, keskinleşti (Ba-ba-ba-ba)
Hata hep bendeydi, ben toydum, sen olgun
Beklerken değişmemi peşimde yoruldun
Hoşlandığım tüm kadınları sana benzettim
Ben masum insanlara bencilce haksızlık ettim
Yalnızdım, yalanlarla tek tek dans ettim
Bi’ kadeh şarapla herkese senden bahsettim
Birbirimizi aradık hep farklı tende
Sevgiyle bakardık düşman gibi sevismelerde
Kaçtın yıllarca kendinden ve benden
Anladım o gece pişman gibi gülümsemenden

Takıldım ağına, herkeste seni arıyorum değişmene rağmen
Eskisi gibi değiliz, eski resimlere bakıp gülümserim hâlen
Bunun anlamı yok, iki yabancıyız biliyorum aslında
Geçmişte yaşıyorum, orada hâlâ seni seviyorum aslında

Zaman aşımına uğramış hikâyemiz
Yıllar sonra kavuştuk sandık, artık beraberiz
Sanardım değişmez hiç aşklarda lisan
Olmuşuz artık iki bambaşka insan
Sanki aylardan nisan
Sıcaklığın benimle, buruk bi’ tebessüm yüzümde
En güzel duygularım dünümde kaldı
Belki başka bi’ hayatta yine seninle
Ayrılık zor, koyar her insana
Kalbin kor ama sertleşir hava
Hayat uzun bi’ yol, gelir bahar
Duygular istila, kimse değil yalansız
Başardım şimdi ama neye yarar?
Cebimde para ama ellerim yara
Bu nasıl kader, niye denk gelir bana?
Güneşim simsiyah, renklerim karanlık