Ceg – Ölümün Kuzeni

Unutmadım bana şüpheyle baktığını bütün o çavaların
Yumruklarımı sıktım ve gece gündüz demeden çabaladım
Öyle bi’ takıntım oldu ki başarı, hayatımı bile yaşamadım
Değildim uyumlu, cana yakın yarattım can alan canavarı
Eskiden bütün dünyaya karşıydım, yazardım
Öfkeliydim daha da sarpa yanlışlıkla sardım
Çatal dilli bir canlıya aşıktım, haz aldım lakin
Şimdi zehre bağışıklık kazandım

Basit bi’ refleks (yok)
Basit bi’ tepki (yok)
Kalbimin a*ına koydu onlar, asimile etti
Eskiden görüşüm netti (net)
Rüyamın teması netti (net)
Şimdi her şey bulanık, karmakarışık ve asimetrik
Artık bi’ yüreğim yok
Kimseye güvenim yok
Herkesle gülemiyom (hah)
Öyle bi’ hünerim yok
Ayıktım dönen bu dümeni
Ve size ayrılan sürenin
Sonuna geldik artık sadece günümü gün ediyom

Yaşa en güzeli moruk
Hızlı yaşam, bunu seviyorum (hızlı yaşa moruk)
Yok uyku düzenim moruk
Uyku ölümün kuzeni moruk

Beyaz yalanlara kandım, gazlar bu seni moruk
Bankada yığınla sakal, hesabım musevi moruk
Kanımda bu zehir moruk
Uyku ölümün kuzeni moruk
Ölümün kuzeni, uyku ölümün kuzeni moruk (çalış)