Cihan Mürtezaoğlu – Yüzü Roman

Ah güzel sızım
Ah çoban yıldızım
Seni, bizi, bana bir bilmece gibi
Soran, yoran, suçlayan deli yeni

Ah roman gibi yüzün
Ah deniz yıldızım
Yüzün, yüzün, bana fırlayan bir ok gibi
Yalan değil, parlayan bu kalp yeni

İç, senin.
Dokunduğunda varlığım serap
El o el, gölgen, dokunmayınca zarlarım ziyan
Kon gölgeme, güneş kendinde
Dokunma artık böyle kendine