Emre Fel – Mahşerinde Yan İnşallah

Yar başım’ ardı dumanda
Vurma, günahımı alma
Aklın o cani yalanda, salmadın gitti

Mazlumun ahını al da
Devranı döndür o anda
Sabredemem, bu baharda açmadan bitti

Yandım Allah
Kör dikenlere döndüm valla, elleme
Zail oldum kâh gönüllere
Mahşerinde yan inşallah

Gel güzelim beni anla
Haybeden oldu, bir anda
Kaybedecek neyin var da sormadan gittin

Merhametin ne tarafta
Zahir olur mu bir anda
Aklım o fani cihanda sevmeden yitti