Evren Besta – Kral Benim

Geceleri karabasan, gündüzleri sakinleştiren benim
Dibe vurur batar çıkar dengesizdir hislerim
Böyle olsun isterim
Bu savaşı rapçi bir piyon
Hepsi gösteriş için biraz ezik demek isterim
Susarak toparlanıyor acımasızlıkla nefesim
Gerçekleri bilmeseydim kalmazdı ki hevesim
Fark benim sesim
Mevzu tahta oturmaksa yirmi yıldır kral benim
Kral benim…

Alınmış bir karar henüz tamamlanmamış bir işim var
Besta bataklıkta konfor bulan sanatkar
Onaylanma kaygısız ve uyumsuz bu serseri
Kullanmaktan çekinmiycek kadar öfkeli
Sorma sakın nasılsın ağzının payıyla kalırsın
Hak etmediğin keyfin kaçmasın
Defter açık kalsın sen kalemi al ve kaç
Girdiğin delikte farelerle mürekkep yalarsın
Gangster bozuntusu doğuştan kaçıktır uykusu
Görmek istemez hep aynı kabusu
Önce cesaret gerekli sonra biraz mermi
Kırılmış bir burun ve bir kalp yeterli

Sert günün gönlüm zemheri
Kırk yıl çile çektim buna değmedi
Arşa ya da yere vurdum kendimi
Umut palavra dünya gözüyle görene cehennemi

Yazları bataklıkta karabatak
Kışın turnalarla göç eden benim
Düşünsene yarım kalan her şey benim eserim
Zorlu mu mevsim
Sen güneşe aşık denizle barışık ben ayaza Ankara bebesiyim
Puslu yolun bekçisidir hislerim
Uslu durmaz izlerim, bitmedi serüvenim
Bahisleri yükselttim kırk yıldır kral benim

Gereksiz nezaket istemez
Derin bir nefes ve kitabın ortasından konuş iltifat gerekmez
Devrede erken uyarı sistemi birinci evrede
Saklanmak yok aydınlıkta gölgede
İtaat et görmek istiyorsan merhamet
Şekil değiştirdi ihanet, terk eden sadakat
İdollerin birer zavallı
Öncelikli derdin kokuşmuş düzende artık herkes efendi
Bir lütuf cehalet
Mutluluk ve keyif veren ne olduğunu bilmeden savaşmak isteyen
Duymak istediklerin şirin tatlı sözler
Ancak umut büyük bir hatadır hayal süsleyen