Fazıl Say – Açların Gözbebekleri

Değil bir kaç, değil beş on
Otuz milyon aç bizim!

Onlar bizim!
Biz onların!
Dalgalar denizin!
Deniz dalgaların!

Değil bir kaç, değil beş on
Otuz milyon aç bizim!

Açlar dizilmiş açlar!
Ne erkek, ne kadın, ne oğlan, ne kız
Sıska cılız, eğri büğrü dallarıyla eğri büğrü ağaçlar!
Ne erkek, ne kadın, ne oğlan, ne kız

Bunlar yürüyen parçaları o kurak toprakların!
Kimi kemik dizlerine vurarak yuvarlak bir karın taşıyor!

Kimi deri… deri!
Yalnız yaşıyor gözleri!
Uzaktan simsiyah sivriliği
Nokta nokta uzayıp damara batan
Kocaman başlı bir nalın çivisi gibi
Deli gözbebekleri, gözbebekleri!

Hele bunlar
Hele bunlarda öyle bir ağrı var ki
Bunlar öyle bakarlar ki!
Ağrımız büyük, büyük, büyük!

Fakat artık imanımıza inemez tokat!
Demirleşti bağrımız, çünkü ağrımız
(Otuz milyon!) Deli gözbebekleri!
(Otuz milyon!) Gözbebekleri, gözbebekleri!

Ey beni ağzı açık dinleyen adam!
Belki arkamdan bana bu kalbini haykırana “kaçık” diyen adam!

Sen de eğer ötekiler gibi kazsan
Bir mana koyamazsan sözlerime
Bak bari gözlerime
Deli gözbebekleri!