Freimon – Oley

Gökyüzünden bir ışık, çekerdi daha dibe
sabredince sanki daha bi çok geliyor üstüme
onca zaman, onca yalan palavralara inandım
mertçe savaş dedikçe, onlar vurdu bel altı
nefes aldım aynı semtin sokaklarında
sigaram yanmıyordu ellerim ise buz tutar
gözlerimden anlaşılır bir hayli zor durum
kaderin cilvesi ya hayatım pavyon olur.
sanki son bu yıllarım, yaşarken öldüm hep
kahvenin bu kırk yıl hatırı acıyla demledim
gökyüzünün yalanları, babamın terk edişi
cebimde 5 lirayla hesabı ödeyişin
kardeşim canımsın da s*keyim böyle işi
‘abi’ diyenlerin ünlenince görmeyişi
nereye kadar eyvallahım olur bende bilmem
bir gün kurtulucam bu çukurun en dibinden

Oley Oley Oley Oley

Elimde bir şişe adamsa yok yanımda
gözümde bir yarından ibaret tüm yarınlar
yine de duymadım de inkar etme beni
ölümlü görmedin mi bu halimi sevmedin mi
yinede gör bi beni severim aklın gider
sözümden dönmedim ki inan ki her yaşımda
sana dair olan inan her bi aşk adında
mavi gözlerimde siyah birer göz yaşım var
yinede duymadım de sağırım duymadım de
hüzünlü görmedin mi sinirli sövmedin mi
elimde bir kalemle çizerim her şeyini
karanlık sokaklarda inan ki her şeyimdin.