Güneş – 777

Anlıyorum öfkeni, böyle çekip gitmeni (Ah)
Sor sen de bi’ kez beni: “Nasılsın, nedir hislerin?”

Mahvetmişim hep her şeyi, ben nasıl büyük tehlikeyim?
Sana göre ta kendisi, kan delisi bi’ iblisim

Başta yordum beynimi, nasıl fena bi’ hâldeydim (Ah)
Düşündüm tüm o günleri, geçer mi sensiz hiç biri?

Önceleri delirdiğini söyleyebilirdim
Şimdilеri psikologdan çıkmıyorum hatta
Aklımdaki düşünceler eskisindеn fazla, ah
Önündeki tek yörünge bi’ zamanlar bendim
Şimdi açıyorsun yeni dünyalara yelken
“Henüz vakti değil” dediğinde anlamıştım zaten
Öyleyse git, gelme geri
Para gibiydim, harcadın beni
Hiç yoktan iyi değilsin hiç, on üzerinden belki sekiz
Konuştuk, kurallar çiğnemişiz
Sabaha karşı elimizde içki
İlacımsın sanmıştım, zehirliymişsin
Seni istemiyorum, tüm şehir bilsin bunu