Güneş – Suçlarımdan Biri

Böylesini tahmin etmemiştim
kafamda iki kişi hep çeliştim
yardımına gerek yok oldu işte
sanırım duygusuz bi canavara dönüştüm

kovaladığım kadar kaçmamışsındır
sıkıştığım köşede kalmamıştım hiç
belki dilindeki zehir yanıltmıştır
ama tamiri var ki kalktım işte

kanadından bi tüy koptu düştü
kaç hatıra sende kaldı yarısı pişmanlık
kadere inanmayı başlarda seçmemiştik ki
anladım gerçeğe vedayı etmişsin

yine de kal benimle kaçma
korkularım var evet duymadın daha
izledim güneşi, doğana kadar
batırdım onu evet gözümü ayırmadan

görünce akan terler avuçlarımdan
kayarken izledim şehri parmak uçlarımda
bi serseri gibisin hala pahalı papuçlarımla
yapmak istiyorum bu gece seni suçlarımdan biri

verdin talimatlar sevgin yoktu asla
bu yüzden kalbim kırık böyle düşünceler hasta
ağzından çıktı her bi mermi boştu tüm silahlar
ışığım kendimden de onlar hala simsiyahlar

fark ettim hiç benden değil tüm suçu hep bende aradın
kitledim kapıları geceleri uyuyamadım
hapsettim kalbime tüm kini yine sen de aradım
benliğimi kaybettiğimde bu yüzden omzunda ağladım

yürü dedi kalk ayağa hızlan
daha bitmemişti yol vazgeçtin baştan
oğlum değil senin gibi bu ilaçlar
acımı etmiyorsan yok uyuştur az daha