Halil İbrahim Göker – Bıkmışım Dünyadan

Şimdi çıkıp sana özlemedim desem yalan
Çünkü kızım sen bi’ yana bütün dünya bi’ yana
İste hemen bu kalemim sana destan yazar
Ölüyorum tam önünde anla gel yapma naz

Artık dayanamaz kalbim durdu buna pek
İkimizi de yakıp kavuracak bu ateş
Yine gideceksen söyle neden dilin susar hep
Ezberledim tüm yalanları sanki buna değdi

Var mı senden ala
Önümde duvarlar
Dibe battım hala
Yine düştüm dara

İçmişim baya
Yüzüm gözüm yara
Gel de sor bi’ ara
Bıkmışım dünyadan

Reddettim dünyanın tüm renklerini
Bi’ kenara koydum şu hayatın tüm zevklerini
Seninle tattım aşkın tümseklerini
Zaten aşk dediğin çile çekip gülmek değil mi

Vazgeçmem bile bile yarı yolda
Sensiz hiçbir şeyin tadı yok yar
Gecemi gündüzüme katıyor aşk
Kaybettim kendimi arıyorlar