İlhan Ekiz – Rüzgar

Bir rüzgarım olsun isterdim çocukken
Sonrada uçmak isterdim onunla
Uçamadım ama bir türlü bu hayat yolunda
Kaybeden hep ben oldum ne yazık bu hayatta

Ben mi doğruyum yoksa insanlar mı eğri
Alışamaz oldum ben bu kavgaya
Yapamaz oldum dahi bildiklerimi
Unutur oldum sevdiklerimi

Rüzgar, rüzgar al beni götür götür buralardan (uzaklara)