Kamuran Akkor & Sagopa Kajmer – Bir Ateşe Attın Beni

Öyle bir ateşe attın ki beni
Bir çalı gibi yaşadım olanı biteni göz önü
Yandı ki içim hem de sorma ne biçim işittim kalbimin son gücünü bitiren o sözü
Geri kalan öfkesiyle saldırsa da alev o ateşin önüne geçip oldum bir dev
Ya terk et beni ya da istediğimce sev
Sendin bana ev şimdi gel ve gör o ev alev alev
Gözlerinden sular getir
Yangınlarıma yağmur indir
Dengemi rehin aldın bu ne iştir
Bitecekse bu ne saçma bir bitiştir
Kolaysa buna beni alıştır
Kalbimi yatıştır
Kırılan eskisi gibi olmaz ama gayret et yapıştır
Bana yazı getir bu ne kıştır
Ateşle barıştır beni güneşle tanıştır

Sağ çıktığım savaştan evime dönüyorum
İçimde bir kaos var uyusun diye ninni okuyorum ama nafile
Sakinliğimi eğitmeliyim demiri eritmeliyim
Zor da olsa gerçek bu bilmeliyim
Ben deliyim onlara göre gözleri perdeliyim
Sen anlat bana sevgini ben gösterdiğine inanayım
Senden uzak kendime yakın yeri bulmalıyım
Hislerimi alıp gidiyorum bırak yakamı seni yakmalıyım
saat dilimlerini dolanıyorum tek başıma
Sözlerin üzerime yürüyor yine kabaca
Katlanması zor dayanır mıyım acaba
Boyumu aşıyor ama verdiğim çaba
Beni senden araklamalıyım ya da yeni bir ben aramalıyım
Başka çare yok dediler inat ettim bulmalıyım
Dedim ya ölmeden önce çiçeklerimi sulamalıyım
Hoşça kal! Seni benden uğurlamalıyım.

Diyorlar ki sen delisin, hiç bu kadar sevilir mi
Değmeyecek biri için, gurur yere serilir mi

Bir ateşe attın beni, alev alev yaktın beni
Değersiz mi benim aşkım, yalanlara kattın beni

Dost üzülür, düşman güler, böyle derde gülünür mü
Bilseydim hiç sever miydim aşkın sonu bilinir mi

Umudumdun, dileğimdin, sen benim göz bebeğimdin
Seni kimler değiştirdi, yüreğinden attın beni