Keişan – Ateş, Elbet

Of, oof
Döner yine dünya, yalan yalan hasetler, oof
İçimde bi’ kor var, yanar yanar ateşler

Oturuyor yeni taşlar
Baştan yazıyorum kaderimi
Asla vazgeçmedim zaten şansım da yok
Olmasın napim kasmam
Kimse yok bir derdim kaldı
Bilmem belki tercihim yanlış
İşin sonu yine bendim yalnız
Çünkü herkesi benim gibi kendim sandım
Söndüremedim bu yangını
Kolay olmadı tabi len ne sandınız
Sanki deniyorlar inatla sabrımı
Unutuyorlar dünleri yarını
Dedim boş ver sakin ol’can
Sakin olmazsan katil ol’can
Yaza yaza bitiremem ama yine
Bunu da düşünecek pek çok saatin olcak

Her gün daha fazla kaybediyorum
Beynimi yedim bitirdim
(Tüm umutlarımı yitirdim)

Biz de kazanırız elbet
Tüm mangır cepte, düşünmeden rap mep, ya
(Yazarım beste, ruhum kafeste, ya)

Tüm gördüklerim siyah beyaz
Söyle ölmekten ne farkı var
Tüm ışıkları kaybettim
Sanki kitliyorum görmeden tek hatıra

Nasıl olur diye durmaktan
Sabır çeke çeke susmaktan
Yedim bitirdim kendimi
Hafif çakır kafam duman
Tüm bu caddeleri kusmaktan

Yetmiyor tabi kaç sene lazım
Bilsem içimi parçalamazdım
İnan hepsinden çok bıktım
Müzik olmasa buna katlanamazdım
Sıkıldım tüm aptallardan
Söz tutamayan kaypaklardan
Gözüm kısık rengi kırmızı
Çok aşk aradım k*ltaklardan