Lara Di Lara – Çok Yakınken

Alacakaranlıkta bir servi ağacının tepesi
ikiye hafifçe ayrılmış bedeni bir
seni düşündüm
beni ve bizi

tepe yumuşak bir yaz esintisiyle salınıyor
hava yavaş yavaş düşüyor
gece yanmaya başlıyor
seni özlüyorum

bulutlarla uçuyorduk
ikimiz o ağaç oluyorduk
çok yakınken nasıl uzaklaşılıyor
severken neden
günlerce dans etmişken

nereye gitti zaman
ne ara bitti
anılar yavaş yavaş kırılıyor
kalp yanmaya başlıyor