Mert Şenel & Keişan – İtfaiye

Çağır itfaiye!
Birlikte Yanalım burada
Sakın ha imdat deme!
Çağır itfaiye!
İçtikçe seviselim, yanalım mı? bir daha yine.

Yatsam dizlerine, geceleri oku masal.
Nasıl geçer günler? Dudaklarına dokunmasam
Şiir gibi her yerin ben yazacağım kitap
Sevmeyi iyi bilirim, onlar paslanmışlar

Sigaranın dumanını üfle
Sevgi dolu sözlerle küfret bana
En serti bile yaptın ürkek
Sanki bir başına koskocaman ülke
Aklım kaldı seninle birlikte geçen her günde

Kartlarım hazır, çizgiler hazır gel
Bunca dert varken hiç bir şey umrumda değil
Dünya yansa umrumda değil
Tek derdim sensin!

Yanıyorum of sanki bir kördüğüm
Yanıyorum of ateşimi söndür.
Kanım kurusun hiç varsa yalanlar
Bunu öğrenmiştim Ankaralarda
Kafam rahat kağıt varsa masamda
Anlatırım dumanına aşka, masallar

Nasıl hissettiğimi bilemezsin ya
Geçmişin izlerini silemezsin ya
Belki benim gibi düşüyorsun ama
Benim kadar dibe tek seferde inemezsin ya

Sanki her geçen gün oyalıyorlar
Beynimi kemiriyor paranoyalar
Çemberim gün geçtikçe daralıyor bak
Buna dur diyemiyorum beni karalıyorlar (beni)

Nasıl olduğunu bilemiyorum
Kalabalıkta tek başımayım
Issız ve yalnız
Kimseleri anlamıyorum ama gülümsüyorum buna kafam nasıl dayansın?
Belki benim adımı koyduğum bir şey bu
İçimde ki dayanamam bırak azalsın
Sadece kafamdaki kadarsın
Unut ışıkları bırak kapansın

(Aynalar bile yalan söylüyor)