Nil Anka – Efil Efil

Zamanında çok uğraştım sana kendimi anlatamadım
O dalgalı deniz duruldu o aşk o derin suda boğuldu

Köz olan ateş yanar mı yeniden
Hiçbir yerde rüzgar esmeden
Efil efil esiyorsun küllerimin üstüne sen
Yangına körükle gidiyorsun

Unuttum derken karşıma çıkıp kendini hatırlatıyorsun ya
Bitmek üzere olan bir filmi gülüşünle başa sarıyorsun ya
Dakikalar bitmiş uzatmalarda ramak kalmış seni unutmaya
Sonradan oyuna girip bir bakışla son golü sen atıyorsun ya