Ozan Bayülgen ve 1991 – Aynı

Bir tek sensin aslında, en güzel insan dünyada
En akıllı aramızda, en çok bilen kim varsa
Getirin bütün bilenleri, bilmeyip de görenleri
Görmeyip de çözenleri, bırakın artık bu işleri

Aynı, aynı, aynı ama hep aynı
Bilebilsen, görebilsen
Sen hep aynı, ben hep aynı

Aynı, aynı, aynı ama hep aynı
Görebilsen, çözebilsen
Can hep aynı, kan hep aynı

Gel desen, gelsem olmuyor
Git desen, gitsem olmuyor
Kavuşmamız sana kalmışken
Görebilsen çözebilsen
Gelsem aynı, gitsem aynı

Ok gibi fırlasan sen yayından
Bu tren çok oldu çıkalı rayından
Son süratle duvara toslamamdan
Belli bil ki bende her şey aynı

Farkımız mı var, ha siyah ha beyaz
Reng-i alem bu aldığımız haz
Hadi anlat Kaf dağının ardını
Benimle olan kibirli savaşını

Hey her şeyin en iyisini bilen sen
Ben buradayım ama görsen
Çözebilsen beni olduğum gibi
Kafam gibi güzel bana dönebilsen

Aynı, aynı,
Belli bil ki bende her şey aynı
Bilebilsen, görebilsen
Sen hep aynı, ben hep aynı

Aynı, aynı
Belli bil ki bende her şey aynı
Görebilsen, çözebilsen
Can hep aynı, kan hep aynı