Par’ya – Çöl

Güneşten, kumdan, benden uzak yaban bir çöldeyim
Zihnim karışık, aklım firarda
Kimsenin görmediği yerdeyim, gölgeler içinde
Yalnız, yalnız ben tek başıma yaban bir çöldeyim
Sendeyim

[Nakarat]
Kimseler duymaz çığlığımı
Kimseler göremez yandığımı
Kimseler bilmez ben bir garip haldeyim
Kimseler söylemez şarkımızı
Kimseler umursamaz bizi
Ve kimseler, çağırıyorlar onlar kimseler?

Bu çöl bir hikayeden sesleniyor kulaklarıma
Dolunay sarhoş, sarhoş sarhoş ben sallanıyorum
Dünya duruyor, dönüyor, duruyor sen gelmiyorsun
Dünya duruyor, dönüyor, duruyor ben sallamıyorum

[Nakarat]

Kimseler duymaz haykırışımı
Kimseler göremez kanadığımı

Kimseler bilmez ben bir garip haldeyim
Kimseler tutmaz verdiği sözü
Kimseler susmaz hep avaz avaz onlar
Bağırıyorlar onlar kimseler?